1 2 ... 134 ►

-Najważniejsza podczas procesji jest żywa Hostia, niesiona przez kapłana w monstrancji, przy tym prawdziwy Chrystus, który jest Drogą, Prawdą i Życiem. Powiedział przecież, że jest z nami po wszystkie dni aż do skończenia świata. Na drogach naszego życia potrzebujemy Przewodnika, który przychodzi do nas, aby nas prowadzić przez życie – powiedział w wygłoszonej homilii ks. prałat Józef Bieniek, proboszcz parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Ustrzykach Dolnych.

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, którą dzisiaj obchodzimy, zgromadziła wiernych na Eucharystii, którą współkoncelebrowali księża naszej Parafii: ks. proboszcz Józef Bieniek i księża wikariusze: ks. Jacek Bram i ks. Sebastian Mucha. Po długiej przerwie, spowodowanej pandemią koronawirusa, zaśpiewał nasz chór parafialny.

Kontynuując wątek głoszonej homilii ks. Józef Bieniek zaznaczył, że Pan Jezus wchodzi w nasze życie, aby nadać mu właściwy sens. Jest drogą dla każdego pokolenia. – Dla każdego chrześcijanina Eucharystia jest niezbędnym pożywieniem, która wspiera nas, kiedy przemierzamy pustynię tego świata – podkreślił ks. Józef Bieniek. – Ten świat, to określenie świata poza Panem Bogiem, wbrew Bogu, w negacji do świata aksjologii czyli wartości. Ten świat bowiem wyzuty z wiary i zdezorientowany aksjologicznie przez bezbożne ideologie, niszczący życie, małżeństwo, rodzinę, młode pokolenie od najmłodszych lat, dopuszczający się barbarzyństwa profanacji Eucharystii, optujący publicznie przeciwko życiu nienarodzonych, potrzebuje prawdziwych, oddanych i odważnych czcicieli Bożego Ciała. Nie tylko podczas dzisiejszej procesji eucharystycznej, chociaż niektórzy się już wstydzą i nie przychodzą na Mszę świętą z procesją eucharystyczną.

I przypomniał, że kto sieje w duchu Chrystusa, jako plon ducha zbierze życie wieczne. To jest zasadnicza prawda. Tylko czy dociera ona do nas szczególnie w dzisiejszych czasach? Przypomniał także, że nieporozumieniem jest mówienie, że jest się człowiekiem wierzącym, ale niepraktykującym. Jak pokreślił ks. Józef Bieniek, w rzeczywistości jest to wybór życia bez komunii z Chrystusem, z Bogiem. A dalszą tego konsekwencją jest grzech przeciwko Duchowi Świętemu. Temu może sprzyjać czas pandemii koronawirusa, kiedy z „obojętności, lenistwa i instrumentalnie traktowanej dyspensy od uczestnictwa w niedzielnej Mszy świętej, od miesięcy opuszczamy spotkanie z miłującym Sercem Boga w Eucharystii”.

W kontekście trwania na adoracji przed Najświętszym Sakramentem, bo Eucharystia to także adoracja Najświętszego Sakramentu, Ks. Proboszcz powiedział słowa, które powinny być dla nas zachętą do większej gorliwości w relacji z Bogiem. – Dla Boga jesteśmy ważni, jedyni, niepowtarzalni. On chce mieć nas przed sobą i w nas się wpatrywać, bardziej, wnikliwiej niż my wpatrujemy się w Niego. On zna nas po imieniu, interesuje się nami i o nas się troszczy. On nas po prostu kocha miłością bezinteresowną.

Procesja eucharystyczna odbyła się wokół kościoła, gdzie zostały zlokalizowane cztery ołtarze. Przy każdym zostały odczytane Ewangelie, śpiewano suplikacje i przy każdym ołtarzu kapłan błogosławił „miastu i światu”.

Czterech braci, akolitów z Wyższego Seminarium Duchownego Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Obrze (woj. wielkopolskie) 29 maja przyjęło świecenia diakonatu w kościele parafialnym pw. św. Jakuba Większego. Wśród nich był nasz parafianin Maciej Organ.

Szafarzem święceń był ks. abp Stanisław Gędecki, metropolita poznański, który jednocześnie udzielił święceń prezbiteratu czterem diakonom.

Księdzu diakonowi Maciejowi składamy życzenia słowami wypowiedzianymi przez ks. Arcybiskupa w czasie święceń: Niech Bóg, który rozpoczął w Tobie dobre dzieło, sam tego dokona. Szczęść Boże!

W minioną niedzielę tj. 23 maja 2021 r. w naszej parafii przeprowadzono zbiórkę do puszek na pomoc dla chorej Diany. Zebrana kwota to 5 526,50 zł.

Wpłaty można dokonywać na https://www.siepomaga.pl/diana-krupniak

Pani Dianie życzymy szybkiego powrotu do zdrowia.

1 2 ... 179 ►

     W uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, w trzech parafiach archidiecezji przemyskiej: w parafii pw. św. Stanisława Biskupa w Nozdrzcu, w parafii pw. św. Onufrego w Wisłoku Wielkim, i w parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Ustrzykach Dolnych, odbywały się w dniu dzisiejszym święcenia diakonatu. W naszej Parafii święcenia z rąk ks. abpa Adama Szala, metropolity przemyskiego, otrzymali alumni Wyższego Seminarium Duchownego: Mariusz Fal z naszej Parafii i Krzysztof Kawulka z parafii Chrystusa Króla w Jarosławiu.

     Msza święta koncelebrowana, podczas której alumni otrzymali święcenia diakonatu, rozpoczęła się o godz. 11 wejściem procesyjnym. Po odczytaniu Ewangelii św. Marka (16, 15-20), która koresponduje z dzisiejszą obchodzoną uroczystością, a jednocześnie odnosi się zwłaszcza do tych, którzy w szczególny sposób zostali wybrani przez Pana Jezusa do głoszenia Ewangelii, rektor Wyższego Seminarium Duchownego, ks. Konrad Dyrda, prosił ks. abpa Adama Szala o wyświęcenie „braci na diakonów”, których uznano za godnych święceń, po uprzednim „zbadaniu opinii wiernych i po zasięgnięciu rady osób odpowiedzialnych za ich przygotowanie”.

     W wygłoszonej homilii Metropolita przemyski nawiązał do św. Pawła, która zachęca nas, abyśmy umieli rozpoznać swoje powołanie, jednocześnie udzielając wskazówek, jak je zrealizować. – Można powiedzieć, w szerszym kontekście dzisiejszego pierwszego czytania, że jest to charakterystyka pierwotnego kościoła, rozumianego jako wspólnota wiary, jako w ogóle wspólnota – mówił ks. abp Adam Szal. – Co jest potrzebne do rozeznania powołania? Co jest potrzebne do budowy wspólnoty, tej podstawowej wspólnoty rozumianej jako rodzina, wspólnoty jaką jest parafia, jaką jest diecezja czy wspólnoty jaką jest Kościół powszechny? Z naciskiem św. Paweł podkreśla, że potrzebna jest nam pokora. Czytając Pismo Święte stwierdzamy, że Panu Bogu nie podoba się pycha i nam się nie podoba pycha. Nie lubimy ludzi pysznych, którzy zawsze lubią mieć rację, którzy stawiają się na pierwsze miejsce. Według św. Pawła, pycha jest ważną przeszkodą w życiu każdej wspólnoty, także wspólnoty Kościoła. Pyszny człowiek nie widzi nikogo poza sobą i stawia siebie na pierwszym miejscu. A pokora pozwala obiektywnie popatrzeć na świat, na samego siebie, pozwala dostrzec Pana Boga. Z pokorą, według św. Pawła, łączy się cichość – to uosobienie spokoju, a z cichością łączy się cierpliwość. Jakże potrzebna jest nam wszystkim cierpliwość. Kandydaci do święceń wykazali się tą cierpliwością. Św. Paweł zachęca nas do miłości i tolerancji. Nie rozchodzi się o tolerancję, która nie pozwala nam dostrzec zła wokół siebie. Chodzi o to, jak mówi św. Paweł, aby umieć znosić siebie nawzajem, zarówno w rodzinie, małżeństwie, seminarium, w parafii i Ojczyźnie. Te trzy cnoty, według św. Pawła, a więc pokora, cichość i znoszenie siebie nawzajem są potrzebne, aby budować jedność wspólnoty, powtórzmy z naciskiem, że chodzi o każdą wspólnotę, tę podstawową, jaką jest małżeństwo, rodzina, tę wspólnotę jaką jest parafia, nasza Ojczyzna. To właśnie w duchu jedności z Panem Bogiem i drugim człowiekiem, możemy budować swoje powołanie. I wiemy, że sugestie św. Pawła nie są popularne we współczesnym świecie, który obarczony jest grzechem pierworodnym, a my jesteśmy spadkobiercami tego grzechu, który sam w sobie jest wprowadzeniem człowieka na drogę pychy. I dodał, że choć niejako realizujemy nakaz Pana Boga, abyśmy czynili sobie ziemię poddaną, to jednak nie jest to równoznaczne z zastąpieniem Pana Boga naszą osobą.

     Po zakończeniu homilii wybrani kandydaci, alumni Mariusz i Krzysztof, złożyli przyrzeczenie „pokornej miłości”, „przechowywania tajemnicy wiary i jej głoszenia słowem i czynem”, zachowywania celibatu, zachowywania i pogłębiania ducha modlitwy, „nieustannego kształtowania swojego postępowania na wzór Chrystusa” oraz przyrzekli „cześć i posłuszeństwo” Metropolicie i jego następcom. Co zostało potwierdzone wzniosłą formułą modlitewną ks. abpa Adama Szala: Niech Bóg, który rozpoczął w tobie dobre dzieło, sam tego dokona.

     W trakcie litanii błagalnej do Wszystkich Świętych obaj alumni leżeli krzyżem (tzw. obrzęd prostracji). Po jej zakończeniu nastąpił najważniejszy moment obrzędu święceń, w którym wybrani na diakonów podchodzili do ks. abpa Adama Szala, klękali przed nim, a ich Pasterz w milczeniu nałożył na ich głowy swoje ręce. A potem wygłosił modlitwę święceń. Po niej wyświęceni diakoni otrzymali stułę i dalmatykę. Obrzęd święceń zakończyło przyjęcie księgi Ewangelii i wypowiedziane słowa ks. Arcybiskupa: Przyjmij Chrystusową Ewangelię, której głosicielem się stałeś; wierz w to, co będziesz czytać, nauczaj tego, w co uwierzysz, i pełnij to, czego będziesz nauczać.

     Po oddaniu pokłonu pokoju wyświęceni diakoni asystowali ks. Arcybiskupowi podczas sprawowania Eucharystii. I to oni udzielali Komunii Świętej wiernym.

     Na zakończenie ks. diakon Mariusz Fal podziękował ks. Arcybiskupowi, ks. Rektorowi i Księżom Przełożonym WSD w Przemyślu, ks. prałatowi Józefowi Bieńkowi, proboszczowi parafii NMP Królowej Polski, ks. prałatowi Andrzejowi Surowcowi, proboszczowi parafii Chrystusa Króla w Jarosławiu, Rodzicom, siostrom Serafitkom i wspólnocie seminaryjnej oraz parafialnej. I zachęcał młodych do wstąpienia do Seminarium i pójściem za Chrystusem, który nigdy nie zawodzi.

1 2 ... 10 ►

Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im;
do takich bowiem należy królestwo Boże
(Ewangelia wg św. Marka)

 9 maja br. w czasie Mszy św. o godz. 11. 00 w naszej Parafii, miała miejsce uroczystość Pierwszej Komunii świętej. 34 dzieci z klas trzecich szkoły podstawowej po raz pierwszy przyjęli do swojego serca Pana Jezusa.  To wielka radość dla całej naszej wspólnoty parafialnej, że kolejna grupa dzieci, będzie mogła w pełni uczestniczyć w Eucharystii, karmiąc się Ciałem Chrystusa w Komunii świętej. Wszystkim dzieciom, jak i rodzicom życzymy, aby ten uroczysty dzień, jeszcze głębiej umacniał ich w miłości do Pana Jezusa, obecnego w Eucharystii.

W naszej Parafii obchodziliśmy uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, patronki naszej Ojczyzny i naszej Parafii, oraz 230. rocznicę obchodów ustanowienia Konstytucji 3 Maja. Wierni uczestniczyli we Mszy świętej, która była koncelebrowana przez ks. Jana Caga, byłego proboszcza parafii św. Józefa Robotnika (przewodniczył Eucharystii i wygłosił kazanie), ks. Romana Szczupaka, dziekana dekanatu ustrzyckiego, proboszcza parafii św. Józefa Robotnika oraz ks. Józefa Bieńka, proboszcza parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Ustrzykach Dolnych.

O godzinie 11 wejściem procesyjnym i śpiewem scholi liturgicznej rozpoczęła się Eucharystia. Podczas kazania ks. Jan Cag pokreślił wielkość małżeństwa i rodziny oraz wielkość i doniosłość Kościoła. Zarówno małżeństwo i rodzina oraz Kościół są z ustanowienia Bożego. – I są możliwości do odnawiania więzi z Panem Bogiem poprzez Kościół, a ściślej poprzez sakramenty. Kościół jest z ustanowienia Bożego i nie ma innej drogi do zbawienia. Bo tak ustanowił Bóg. To jest ta cudowna obecność Pana Boga wśród nas, hic et nunc, tu i teraz.

Zdaniem Kaznodziei najważniejsze są: wierność do końca i odniesienie do Pana Boga. – I możemy się przekonać, że cała historia Starego i Nowego Testamentu, to wspaniała pieśń miłości i miłosierdzia Bożego skierowanego do świata i do ludzkości. To Pan Bóg domaga się od człowieka wierności. I o tym mówią nam różne wydarzenia zbawcze – zaakcentował ks. Jan Cag.

I w kontekście sceny znanej z ostatnich doniesień medialnych, kiedy starsza kobieta pocałowała stopy młodej aktywistki LGBT, a następnie wyciągnęła rękę i uczyniła znak krzyża. – To jest znak zwycięstwa. Tak, jak kiedyś cesarz Rzymu miał powiedzieć: „Galilejczyku, zwyciężyłeś”. Galilejczyk zawsze zwycięża, bo jest Synem Bożym, Zbawicielem świata – podkreślił ks. Jan Cag.

Na zakończenie odbyła się procesja eucharystyczna, podczas której śpiewano Litanię loretańską. I jeszcze zabrzmiał hymn „Te Deum laudamus”, trochę ciszej niż przez ostatnie lata to bywało, bo pandemia zatrzymała wiernych w domach.

Pascha Chrystusa, jak mówi program duszpasterski Kościoła w Polsce, to największa i najczcigodniejsza ze wszystkich uroczystości roku liturgicznego. Stanowi ona centrum całego roku liturgicznego, który jest aktualizacją, przygotowaniem , apogeum, uobecnieniem i kontynuacją.

W wydarzeniach paschalnych obecne jest całe dzieło odkupienia, wielkie Dzieła Boże, cała Tajemnica Chrystusa i Jego Kościoła. Z Paschy wypływa całe życie i zbawienie w Kościele i ona jest źródłem wszystkich innych świąt.

Pascha Chrystusa, z Wielką Nocą, promieniuje i rozświetla cały rok liturgiczny i czyni z niego jeden wielki dzień /z programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce/

Wszystkim życzymy radości Wielkanocnej, mimo trosk przygniatających serca, różnorakich kryzysów, czy szerzącej się chrystianofobii.

Warto przyjąć Chrystusa Zmartwychwstałego i warto pamiętać, że ludzi dobrych i szlachetnych jest więcej niż zdeprawowanych.

Życzymy wnoszenia Chrystusowego ładu i radości do życia osobistego, środowisk rodzinnych i społecznych.

Niech Święta Wielkanocne przyniosą umocnienie wiary, nadziei i miłości.

   Błogosławionych, zdrowych i spokojnych Świąt Wielkanocnych…

Ks. Józef Bieniek, proboszcz wraz z księżmi wikariuszami:

ks. Jackiem Bramem

ks. Sebastianem Muchą