1 2 ... 33 ►

W przygotowaniu do uroczystości konsekracji naszej świątyni uczestniczyliśmy w tygodniowych Misjach świętych (8-15.05.). W tym szczególnym czasie głoszone słowo Boże przez kapłanów*: ks. Adama Husa, ks. Zbigniewa Górę i ks. Andrzeja Pokrywę, przypomniało prawdę o istocie Kościoła i jego zbawczym posłannictwie wypływającym z sakramentów, w tym szczególnie z Eucharystii.

Misje święte to wyjątkowy czas działania Ducha Świętego. Pod Jego tchnieniem każdy z nas próbował wnikać w siebie, weryfikować pewne postawy, które może sprawiają, że nie do końca właściwie opowiadamy się za Kościołem i jego nauką (może tworzę własny kościół, ze swoją wizją, swoją nauką?). Nie można wybierać z nauki Chrystusa i nauczania Kościoła tylko tego, co nam odpowiada. Boga musimy odkrywać w całości, w ciszy swojego serca. Bo istnieje pokusa odrzucenia Chrystusa i Jego Kościoła, co w dalszym procesie prowadzi do indyferentyzmu i zerwania więzi z Kościołem.

A jaki jest Kościół? Podczas każdej Mszy św. w Wyznaniu wiary mówimy: „Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół”. Każdy z nas jest zaproszony do tego Kościoła. Nie ma w nim żadnych kryteriów przynależności – jedynym i najważniejszym jest nasza wola. Kościół jest apostolski, jest posłany – jak apostołowie – aby głosić dobrą nowinę o zbawieniu: „Jak Ojciec Mnie posłał, tak i ja was posyłam” (J 20,21). Przekazywanie i głoszenie słowa Bożego wraz z ciągłością w przekazywaniu władzy w Kościele najpełniej wyrażone jest poprzez sukcesję apostolską.

I to, co niesamowicie istotne: tylko w Kościele jest zbawienie, o czym nieustannie należy przypominać. Każdy z nas ma w Kościele swoje zadanie, misję do spełnienia. Każdy z nas jest częścią Kościoła i ma udział w powszechnym kapłaństwie wiernych. To oznacza, że jesteśmy misjonarzami słowa Bożego i jesteśmy zobowiązani do składania Bogu czci i budowania Kościoła przede wszystkim w wymiarze duchowym, ale także materialnym.

I jeszcze bardzo ważna prawda: moc Kościoła płynie z sakramentów, wśród których Eucharystia stanowi największy i nieskończony dar. Jest źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego, a jednocześnie jest wielkim zobowiązaniem.

ks. Zbigniew Góra, proboszcz parafii pw. Imienia NMP w Czarnej k. Łańuta

ks. Adam Hus, proboszcz parafii pw. Niepokalanego Serca NMP w Hadlach Szklarskich

ks. Andrzej Pokrywa, proboszcz parafii pw. św. Mikołaja Biskupa w Wyszatycach