Żyjemy w świecie przepełnionym lękiem. Jego źródeł należy upatrywać w różnorakich kryzysach na wielu płaszczyznach życia. Wobec tego wszyscy potrzebujemy nadziei.

A tę nadzieję przynosi nam Chrystus. Jego narodzenie z całym historycznym i społecznym kontekstem jest jak pojawienie się światła pośród panujących ciemności, jest nadzieją, że ciemność, która przytłacza, zostanie rozproszona światłem, które się pojawiło. Lęk ma ustąpić nadziei.

Światło, które w życie człowieka wnosi Chrystus jaśnieje w całym jego życiu, w prawdzie o Jego narodzeniu, powtórnym Jego przyjściu i o sądzie. A spotkania z Chrystusem nie trzeba się lękać. Przypominał o tym Św. Jan Paweł II: Nie lękajcie się Chrystusa… W spotkaniu z Chrystusem trzeba mieć nadzieję. Przypomina Benedykt XVI: „Prawdziwą, wielką nadzieją człowieka, która przetrwa wszelkie zawody, może być tylko Bóg, który nas umiłował…” Wszyscy potrzebujemy tej nadziei zakorzenionej w Chrystusie, Wcielonym Synu Bożym. Święta Bożego Narodzenia to dobry czas, by zastanowić się nad swoimi obawami i lękami i zobaczyć jakiej nadziei najbardziej potrzebujemy. Czas by porzucić nadzieje oparte na kruchych fundamentach i oprzeć swoje życie na nadziei, która jest nadprzyrodzona, stała i niezmienna, a którą gwarantuje wejście Wcielonego Boga w ludzkie życie. On bowiem jest Bogiem z nami i dla nas..

Tej nadziei opartej na prawdzie o Bożym Narodzeniu, o Bogu z nami i dla nas, życzymy…

Ks. Józef Bieniek, proboszcz

Księża wikariusze: ks. Łukasz Majchrowski i ks. Paweł Zając

Podnieś rękę Boże Dziecię, błogosław nam i naszej Ojczyźnie…